چرا تغییر هوای تابستان برای سلامتی مضر است؟ & زومیت

نزدیک به یک سوم آمریکایی ها می گویند که تغییرات سالانه را در زمان مشاهده نمی کنند. بین 63 تا 16 درصد اکثریت خواهان حذف کامل این تغییرات هستند. اما اثرات تغییر زمان استاندارد بیشتر از عدم ثبات زمانی است. محققان دریافتند که استفاده از ساعت در ماه مارس به طور مستقیم با اثرات منفی سلامتی مرتبط است.

بث آن مالو، استاد عصب‌شناسی و اطفال در Nondville، مرکز پزشکی Vanderbilt تنسی و رئیس بخش خواب است. در یادداشتی که در شماره 2020 مجله JAMA منتشر شد، او و همکارانش شواهد مربوط به تغییرات ساعت سالانه و ارتباط آنها با افزایش نرخ سکته، حمله قلبی و بی خوابی در نوجوانان را بررسی کردند. بر اساس یک تیم تحقیقاتی گسترده، Malo و همکاران. استدلال کنید که علم در ترسیم این روابط قوی است و این شواهد نمونه خوبی از رعایت یک استاندارد زمانی ثابت است.

در 24 ساعت اول آوریل 1401، ساعت ها یک ساعت حرکت کردند. سپس در 20 سپتامبر 1401 یک ساعت به عقب کشیده شدند.

بی خوابی و اثرات سلامتی

بازگرداندن ساعت ها به سپتامبر هر سال بی ضرر است. اگرچه برخی افراد تعادل خود را در زندگی از دست داده اند و به چندین هفته برای بهبودی از برنامه ها نیاز دارند، اما تحقیقات نشان نداده است که تماشای ساعت بسیار مضر است. اما برای بدن بسیار سخت است که ساعت ها را به جلو بکشد. به خاطر این وضعیت ساعت بدن یک ساعت تاخیر دارد. به عبارت دیگر، بدن احساس می کند که ساعت 7 صبح است. همانطور که در ساعت 8 شب نشان می دهد. در نتیجه، بدن به مدت 6 ماه در صبح نسبت به معمول نور را تجربه می کند. این تغییر به ویژه زمانی قابل توجه است که نور صبح برای کمک به تنظیم ریتم طبیعی بدن مورد نیاز است. به گونه ای که بیداری و آگاهی را افزایش دهد.

اگرچه هنوز علل دقیق آن مشخص نیست، اما علت اصلی این اختلالات ممکن است اثر نور بر سطوح بالای کورتیزول یا آمیگدال باشد. کورتیزول هورمونی است که پاسخ استرس را تنظیم می کند و آمیگدال بخشی از مغز است که با احساسات سروکار دارد. برعکس، قرار گرفتن در معرض نور بیش از حد باعث تاخیر در ترشح ملاتونین در مغز می شود. ملاتونین هورمونی است که میزان خواب آلودگی را افزایش می دهد. بنابراین، خواب مختل می شود و باعث می شود افراد به طور کلی کمتر بخوابند. این اثر می تواند ادامه داشته باشد و باعث شود افراد با شروع تغییرات فصلی یک ساعت خواب خود را از دست بدهند.

از آنجایی که بلوغ همچنین منجر به ترشح ملاتونین در شب می‌شود، سیگنال‌های طبیعی که به خوابیدن آنها کمک می‌کند به نوجوانان تأخیر می‌افتد. در واقع، با افزایش طول روز، احتمال بروز مشکلات خواب در نوجوانان بیشتر است. این تغییر در ملاتونین تا سن 20 سالگی تا سن بلوغ ادامه دارد. نوجوانان ممکن است در طول مدرسه، ورزش و سایر فعالیت های اجتماعی در خوابیدن دچار مشکل شوند. به عنوان مثال، بسیاری از کودکان مدرسه را حدود ساعت 8 صبح یا زودتر شروع می کنند. بنابراین با گذشت ساعت ها، بسیاری از مردم به مدرسه می روند یا در تاریکی سفر می کنند.

اثر لبه غربی

جغرافیا همچنین می تواند تأثیر آب و هوا را افزایش دهد. بر اساس یک مطالعه، افرادی که در لبه غربی ناحیه گیجگاهی زندگی می کنند، در صبح و بعد از ظهر دیرتر نور دریافت می کنند و کمتر از افرادی که در لبه شرقی ناحیه زمانی هستند، می خوابند.

این مطالعه نشان می‌دهد که مردم در غرب کشور دارای نرخ بالاتری از چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی و سرطان سینه هستند و درآمد سرانه کمتر و هزینه‌های پزشکی بالاتری دارند. مطالعه دیگری نشان می دهد که درصد سایر سرطان ها در لبه غربی ناحیه تمپورال بیشتر است.

به گفته دانشمندان، این مشکلات سلامتی ممکن است نتیجه ترکیبی از بی خوابی مزمن و تغییر در چرخه خواب باشد. تغییرات در چرخه خواب با عدم انطباق زمان بین ریتم های بیولوژیکی و دنیای خارج مرتبط است. به عبارت دیگر، برنامه روزانه کار، خواب یا فعالیت های مدرسه به این زمان بستگی دارد نه به زمان طلوع و غروب خورشید.

تاریخچه مختصر ساعت

کنگره ایالات متحده دستورات ساعت فصلی را برای اولین بار در طول جنگ جهانی اول، برای دومین بار در طول جنگ جهانی دوم و برای سومین بار در طول بحران انرژی در اوایل دهه 1970 صادر کرد. طبق این قانون، افزایش ساعات روشنایی روز با کاهش نیاز به روشنایی برق منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی می شود. این عقیده بارها ثابت شده است که اشتباه است. زیرا گرمایش باید در صبح های زمستان افزایش یابد. در حالی که تقاضا برای تهویه مطبوع نیز در بعدازظهرهای تابستان افزایش می یابد.

فرضیه دیگر برای ساعت فصلی به رابطه بین کاهش میزان جرم و جنایت و روشنایی روز اشاره دارد. اگرچه ممکن است این فرضیه صحیح باشد، اما تغییرات حاصله حداقل خواهد بود و تأثیر سلامتی بیشتر از کاهش نرخ جرم و جنایت خواهد بود. پس از جنگ جهانی دوم، تعیین تاریخ شروع و پایان فصل بر عهده دولت‌های ایالتی بود. زیرا این تغییرات باعث ایجاد مشکلات زیادی در برنامه ریزی قطارها و مسائل امنیتی شده است. با این حال، کنگره قانون زمان واحد را در سال 1966 تصویب کرد. این قانون تاریخ های ملی زمان های فصلی را از آخرین یکشنبه آوریل تا آخرین یکشنبه اکتبر تعیین می کند.

در سال 2007، کنگره قانون زمان یکپارچه را برای تمدید زمان فصلی از دومین یکشنبه ماه مارس به اولین یکشنبه در نوامبر اصلاح کرد. قانونی که تا امروز به قوت خود باقی مانده است. طبق این قانون، ایالت ها و سرزمین ها ممکن است این قوانین را نقض کنند. آریزونا و هاوایی، همراه با پورتوریکو، جزایر ویرجین، جزایر ماریانای شمالی، گوام و ساموآ، در زمان نسبتاً استانداردی اجرا می‌شوند. امروزه، بسیاری از ایالت های دیگر از تغییر زمان فصلی خودداری می کنند. اما این سوال پیش می‌آید: آیا آنها باید زمان فصلی را تغییر دهند یا زمان استاندارد دائمی؟

دلیل قوی برای انتخاب یک زمان استاندارد دائمی

آمریکایی ها در انتخاب زمان استاندارد دائمی یا تغییر فصل به دو دسته تقسیم می شوند. با این حال، بسیاری معتقدند که مطالعات علمی مربوط به انتخاب یک زمان استاندارد دائمی قوی تر است. زمان مشترک بیشتر با نور طبیعی مرتبط است. از ظهر خورشید به صورت عمودی طلوع می کند. برعکس، تغییر ساعت فصلی از مارس تا نوامبر باعث می شود نور طبیعی یک ساعت به تاخیر بیفتد. بر اساس شواهد فراوان، تغییر هوای تابستانی غیرعادی و ناسالم است. بنابراین، بهتر است زمان استاندارد دائمی را تطبیق دهید.