پس از یک ماه فوران های بی وقفه، اکنون شعله های خورشیدی شدیدتری در راه است & زومیت

طی چند هفته گذشته، ستاره منظومه ما بسیار شلوغ شده است و در این مدت یک سری انفجارهای عظیم پلاسما را در فضا منتشر کرده است. شاید تاثیرگذارترین انفجار، جرم قدرتمند تاج خورشیدی و شعله عظیمی بود که در طول روز قبل از نیمه شب پانزدهم فوریه منفجر شد. از نظر اندازه، این احتمالا قوی‌ترین فوران خورشید در شراره‌های کلاس X است.

از آنجایی که شعله ها و جرم های خورشیدی (CME) به سمت زمین تکثیر نمی شوند، بعید به نظر می رسد که اثرات مرتبط با این طوفان ژئومغناطیسی را ببینیم. این طوفان زمانی رخ می دهد که یک فوران خورشیدی به جو زمین برخورد کند. یکی از پیامدهای چنین طوفانی در صورت برخورد با جو زمین، اختلال در ارتباطات و نوسانات شبکه برق و شفق قطبی است. اما تشدید این فعالیت حاکی از احتمال وقوع چنین طوفانی در آینده است. جونوی ائو در دانشگاه استنفورد، گروه هلیوسیسمولوژی گفت:

این طوفان دومین منطقه فعال با وجود خورشید پس از طوفان در سپتامبر 2017 است. اگر شدت این منطقه در طول چرخش حفظ شود و به سمت زمین هدایت شود، می توانیم شعله های مهیج را ببینیم.

طبق گزارش SpaceWeatherLive که فعالیت های خورشیدی را دنبال می کند، خورشید هر روز در ماه فوریه منفجر می شود و این انفجارها در چند روز با شعله های آتش همراه بوده است. این فلرها از نظر قدرت در رتبه دوم گروه M قرار دارند: یک شراره M1.4 در 12 فوریه، یک شراره M1 در 14 فوریه و یک شراره M1.3 در 15 فوریه. پنج جرقه کلاس M نیز منتشر شد. در ژانویه.

در 29 ژانویه، یک طوفان ژئومغناطیسی متوسط ​​به 40 ماهواره استارلینک تازه پرتاب شده در مدار پایین زمین برخورد کرد. این طوفان با شراره های نوع M همراه بود. بسته به سرعت مواد، معمولا چندین روز طول می کشد تا مواد فوران خورشیدی به زمین برسد. سایر شراره های منتشر شده از ابتدای فوریه در کلاس C هستند.

اگرچه ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اما افزایش فعالیت در طول روز در حداکثر فواصل روز کاملاً طبیعی است. این بازه فعال ترین زمان چرخه خورشیدی است. روز معمولاً یازده سال چرخه فعالیت دارد. هر چرخه دارای حداکثر و حداقل تعریف شده است. چرخه های خورشیدی توسط میدان مغناطیسی خورشید تعیین می شود که هر یازده سال یک بار می چرخد ​​و موقعیت قطب شمال و جنوب خورشید را تغییر می دهد.

حداقل خورشید که با کمترین سطوح لکه های خورشیدی و فعالیت گدازه های خورشیدی تعریف می شود، به پایان یک چرخه و آغاز چرخه دیگر اشاره دارد و زمانی رخ می دهد که میدان مغناطیسی خورشید در ضعیف ترین حالت خود باشد. در نتیجه میدان مغناطیسی خورشید فعالیت آن را کنترل می کند. لکه های خورشیدی مناطق موقتی با میدان های مغناطیسی قوی هستند. با این حال، دلیل خروج جرم تاج خورشیدی از شراره ها جدا شدن و اتصال مجدد خطوط میدان مغناطیسی است. آخرین حداقل خورشیدی در 19 دسامبر رخ داد. برگرفته از حساب توییتر Halo CME:

دو شراره خورشیدی در 12 فوریه 2022 بسیار زیبا بودند، بنابراین من انیمیشن زیر را ساختم. با این حال، موقعیت اولیه آنها به سمت غرب مانع از اثر جغرافیایی می شود. در رویداد بعدی، تنها قسمت دوم جنوبی ترین منطقه منفجر می شود و شعله شمالی هیچ تاثیری بر جهان ندارد.

لکه های خورشیدی معمولاً زمانی ایجاد می شوند که میدان مغناطیسی خورشید منحرف شود. این به این دلیل است که استوای خورشیدی سریعتر از سایر عرض های جغرافیایی خود می چرخد. در حال حاضر 111 لکه بر روی سطح خورشید وجود دارد. با این حال، همه آنها بلافاصله در نوع فعال نیستند.

حداکثر خورشید در حدود ژوئیه 2025 رخ خواهد داد. پیش بینی فعالیت هر چرخه دشوار است. زیرا علت این فعالیت ها هنوز مشخص نیست. اگرچه تخمین زده می شود که فعالیت 11.07 سال از سن سیارات باشد، اما دانشمندان در سال 2020 شواهدی یافته اند که نشان می دهد خورشید ممکن است وارد قوی ترین چرخه ثبت شده خود شده باشد. در هر صورت، باید دید که آیا روند فعلی چرخه خورشیدی ادامه خواهد داشت یا خیر.