فرارو- افراد زیادی هستند که به دلایل مختلف با حیوانات سر و کار دارند یا با حیوانات خانگی خود زندگی می کنند. این افراد عموماً معتقدند که از طریق تجربه همزیستی با این حیوانات احساسات خود را به خوبی می شناسند و درک می کنند، اما یک مطالعه جالب اخیر نشان می دهد که چنین ایده ای ممکن است درست نباشد.
به گزارش فرارو، بسیاری از ما فکر می کنیم می توانیم برخی از احساساتی را که حیوانات تجربه می کنند تشخیص دهیم. به عنوان مثال، وقتی سگی مرتباً پارس می کند، می گویم که آن شخص غریبه ای را به حریم خصوصی خود تهدید کرده است. وقتی یک گربه در جای خود نیست، می گوییم حوصله بازی کردن را ندارد یا شخص مورد نظر را دوست ندارد و بسیاری از رفتارهای مختلف حیوانات اطراف را که به آن باور داریم درک می کنیم. برای این کار از تجربیات زیسته خود استفاده می کنیم و خلأهای تخیلات خود را پر می کنیم تا حیواناتی را که با آنها روبرو می شویم بهتر درک کنیم و با آنها ارتباط برقرار کنیم.
اما اکنون دانشمندان می گویند که بیشتر فرضیه های ما اشتباه است. به عنوان مثال یک اسب اسباب بازی را در نظر بگیرید. بسیاری از مردم فکر می کنند که از این حیوانات عضلانی و شگفت انگیز فقط برای تفریح استفاده می شود و این تنها لذتی است که به ارمغان می آورند. اما حقیقت این است که اسب ها در طبیعت به ندرت اینطور بازی می کنند و می دوند. مارتین هاوسبرگر، جانورشناس CNRS در دانشگاه رن فرانسه، گفت که وقتی آنها را زنده در اسارت می‌بینیم، نشانه‌ای از خوشحالی آنها از وضعیت نیست.
هاسبرگر گفت: «بیشتر مردم فکر می‌کنند اسب‌هایی که در اسارت بزرگ شده‌اند، بازی می‌کنند، بازی می‌کنند و می‌دوند تا استرس را از بین ببرند، اما اگرچه ممکن است برای آنها سرگرم‌کننده‌تر باشد، حقیقت این است که حیوانات همیشه احساس خوبی دارند. احساس کاهش استرس. “استرس به چنین چیزی نیاز ندارد. بازی.” بر این اساس، جانورشناسان در حال برداشتن گام های مهمی برای درک چگونگی تجربه موجوداتی که سیاره خود را با آنها به اشتراک می گذاریم، برمی دارند.
جورجیا میسون، زیست‌شناس رفتاری و دانشمند رفاه حیوانات در دانشگاه گلف کانادا توضیح می‌دهد: «در یکی دو دهه اخیر، مردم در مطالعه حالات عاطفی حیوانات شجاع‌تر و خلاق‌تر شده‌اند. آنها پاسخ های متفکرانه ای برای طیف وسیعی از رفتارهای حیوانات پیدا کردند و آنها را با مطالعات علمی تطبیق دادند. به عنوان مثال، مطالعات علمی نشان می دهد که لمس موش توسط دم باعث اضطراب و عصبی شدن حیوان می شود. اختاپوس ها و ماهی ها احساس بیماری می کنند و شکر زیاد بر خلق و خوی زنبورها تأثیر می گذارد.
چنین یافته هایی می تواند تفاوتی در نحوه رفتار ما با حیوانات تحت مراقبت ایجاد کند. یک مطالعه علمی گسترده که در نوامبر 2021 توسط دانشگاه لندن منتشر شد، به این نتیجه رسید که برخی از بی مهرگان، مانند خرچنگ ها و اختاپوس ها، قادر به داشتن تجربیات ذهنی مانند درد و رنج هستند. در واقع، نتایج این مطالعه نشان داد که حمایت از قوانین رفاه حیوانات باید شامل این موجودات باشد. بنابراین، نتیجه احتمالی این مطالعه می‌تواند به‌روزرسانی‌های قانون رفاه حیوانات بریتانیا باشد که جوشاندن زنده خرچنگ‌ها را غیرقانونی می‌کند و به روش‌های سریع‌تر و کمتر دردناک‌تر برای کشتن این حیوانات تغییر می‌کند.
شارلوت برن، دانشمند رفاه حیوانات در کالج سلطنتی دامپزشکی در هاتفیلد انگلستان و نویسنده مطالعه سال 2021 می‌گوید، با این حال، مطالعه تجربیات حسی حیوانات یک چالش بزرگ است. او گفت: «محققان می‌توانند بر اساس نشانه‌های فیزیولوژیکی یا رفتاری قابل مشاهده، استنباط‌های علمی درباره احساس یک حیوان داشته باشند، اما اینها احساسات در ذهن هستند. اخیرا هاوسبرگر و همکاران. استفاده از امواج مغزی اندازه گیری های دقیق و مستقیم تری از اسب های جمع آوری شده با استفاده از الکتروانسفالوگرافی یا EEG ایجاد کرد. EEG می تواند به ارزیابی الگوهای خواب یا تشخیص بیماری هایی مانند صرع، سکته مغزی یا آسیب سر کمک کند و محققان اکنون فکر می کنند که انواع خاصی از امواج مغزی نیز ممکن است نشان دهنده افسردگی باشد.
محققان از EEG برای اندازه گیری سلامت 18 اسب استفاده کردند که دستگاه را برای شش مشاهده 10 دقیقه ای حمل می کردند. نتایج، که در مارس 2021 در Applied Animal Behavior Science منتشر شد، بینشی از زندگی مخفی اسب ها ارائه می کند. اسب هایی که با گله های خود در هوای آزاد پرسه می زنند و به میل خود می چرند (اسب های آزاد) دارای امواج مغزی بیشتری به نام امواج تتا هستند که دامنه آن زیاد و کند حرکت می کند. در انسان تصور می شود که امواج تتا منعکس کننده آرامش و رفاه است. در مقابل، حیواناتی که در اصطبل‌های تکی زندگی می‌کردند و تعامل کمی با اسب‌های دیگر داشتند، امواج مغزی پرتو گاما بالاتری داشتند که سریع‌ترین موج مغزی بود. این امواج با اضطراب و استرس همراه هستند.
میسون گفت: «مطالعات رفاهی حیوانات فرض می‌کنند که حیوانات حساس هستند، زیرا اگر اینطور نباشند، منطقی نیست که در مورد رفاه آنها صحبت کنیم. او گفت: “اما هیچ یک از استانداردهایی که ما استفاده می کنیم نمی تواند این فرض را ارزیابی یا آزمایش کند، زیرا ما هنوز نمی دانیم چگونه احساسات این موجودات را درک کنیم.”
در جستجوی یک زندگی عاطفی
میسون معتقد است که برخی از تجربیات حسی حیوانات ممکن است مربوط به گونه های خاصی باشد. به عنوان مثال، میسون برای گروهی از حیوانات مانند گوسفند می گوید: «جدایی احتمالاً نوعی وحشت را در آنها ایجاد می کند که ممکن است مردم از آن آگاه نباشند». یا برای موجوداتی مانند کبوترهای اهلی که میدان های مغناطیسی را احساس می کنند، قرار گرفتن در یک میدان مغناطیسی قوی “می تواند بسیار استرس زا باشد، زیرا ما اغلب تصور خوبی در مورد آن نداریم.” با این حال، این فقط در مورد عوامل استرس زا نیست و احساسات دیگری مانند کسالت وجود دارد. میسون و همکارانش استدلال کردند که یک حیوان افسرده علاقه خود را نسبت به خود از دست می دهد، اما یک حیوان بی حوصله می تواند جذب محرک های منفی و مثبت شود، به سادگی برای از دست دادن یکنواختی.
این بیماری توسط بسیاری از حیوانات نیز تجربه می شود. متیو لیچ، دانشمند رفتاری و رفاهی در دانشگاه نیوکاسل در بریتانیا، گفت که این بیماری دارای دو جزء است. یکی بخش فیزیکی است که فقط شامل فعال شدن گیرنده های حسی، شلیک سلول های عصبی یا سایر ویژگی های فیزیولوژیکی است. مؤلفه دیگر عاطفی است که اندازه گیری آن سخت تر است زیرا در رفتارهای پیچیده تر رخ می دهد. به عنوان مثال، موش‌هایی که دمای محیط را تا 10 درجه سانتی‌گراد بالاتر از بسیاری از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی دوست دارند، در قفس‌های خود لانه‌های پیچیده‌ای می‌سازند که به تنظیم دمای بدن کمک می‌کند، اما توانایی لانه‌سازی در هنگام درد یا ناراحتی حیوانات را دارند. آنها گم شده اند.
لیچ گفت که حالات صورت راه مستقیم تری برای تشخیص درد یا سایر انواع ناراحتی در حیوانات است. تیم آزمایشگاهی او و همکارانش طیف وسیعی از شرایط را در بیش از ده گونه، از موش گرفته تا اسب، شناسایی کرده اند. لیچ می‌گوید در کمتر از 30 دقیقه تمرین، مردم یاد خواهند گرفت که از نزدیک به صورت حیوانات نگاه کنند و موقعیت‌های پشت سر آنها را شناسایی کنند. محققان با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای اسکن فیلم‌های صورت موش، طیف گسترده‌ای از احساسات – لذت، انزجار، ترس – را شناسایی کردند که در گوشه‌ها یا بینی‌های کج رمزگذاری شده بودند. لیچ گفت: «ما هنوز در مراحل اولیه درک حالات صورت حیوانات هستیم.
یک دغدغه اخلاقی
درک عواطف حیوانات فقط برای شناخت بیشتر آنها نیست، بلکه یک مسئله اخلاقی است، زیرا اگر آنها نیز احساساتی مانند درد، رنج، ترس، غم و غیره را تجربه می کنند، باید آنها را درمان کنیم. همون روش. بیایید دوباره در نظر بگیریم. استفاده از شرطی سازی برای وادار کردن حیوانات به انجام کارهایی که می خواهیم و سپس فکر می کنیم برای آنها بهتر است، نباید این توهم را ایجاد کند که ما رفتارهای عادی انجام می دهیم. هیچ حیوانی نمی خواهد لباس بپوشد، حرکات نمایشی انجام دهد یا در بازی های ما شرکت کند، زیرا دنیای طبیعی آن از هر چیزی لذت بخش تر است.
ما هنوز درک بسیار کمی از احساسات نشان داده شده توسط حیوانات اطراف خود داریم، اما داده های علمی ثابت می کند که حتی دورترین حیوانات از گونه ما، مانند ماهی ها و اختاپوس ها، احساسات خود را بیان می کنند. بنابراین این یک دغدغه اخلاقی است که من سعی می کنم این احساسات را از طریق طبیعت حیوانات درک کنم و نه طبیعت خودمان. وقتی حیوانی را در خانه نگهداری می کنیم، مسئولیت موجودی را بر عهده می گیریم که احساساتی مشابه ما دارد، بنابراین تا زمانی که یافته های علمی منتشر نشود، باید بدانیم که برخی از رفتارهای ما در موجودات ممکن است برای آنها باشد. ، خسته کننده، غمگین و حتی دردناک.
منبع: Sciencenews
نوشته مصطفی جرفی فرارو
