محققان می گویند یکی از بزرگترین پارادوکس های علم را که برای اولین بار توسط پروفسور استیون هاوکینگ مطرح شده بود، حل کرده اند. آنها برای راه حل خود نام “فرضیه مو، بله” را انتخاب کردند که به شباهت سیاهچاله ها در افراد بدون مو اشاره دارد.
به گفته پروفسور، به گفته پروفسور هاوکینگ، رفتار سیاهچاله ها باعث تضاد بین دو نظریه اصلی در فیزیک نظری می شود.
سیاهچاله ها ستارگان مرده ای هستند که فرو ریخته اند و گرانش بسیار قوی دارند که حتی نور هم نمی تواند از آن فرار کند.
محققان می گویند آخرین تحقیقات آنها این پارادوکس را حل کرده است زیرا نشان می دهد سیاهچاله ها دارای ویژگی هستند که می توان آن را “موی کوانتومی” نامید.
پروفسور خاویر کالمت، استاد دانشگاه ساسکس در بریتانیا، در مصاحبه ای اختصاصی با بی بی سی گفت: «این پارادوکس حل شده است. او عضوی از گروهی از محققان بود که با استفاده از روش های ریاضی این مشکل را حل کردند.
در قلب این پارادوکس مشکلی وجود دارد که دو نظریه از مهم ترین نظریه های فیزیک را به چالش می کشد. بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین، گرانش سیاهچاله ها از فرار اطلاعات جلوگیری می کند، در حالی که طبق نظریه مکانیک کوانتومی، چنین نتیجه ای غیرممکن است.
پروفسور کالمت و همکارانش می‌گویند ثابت کرده‌اند که بخش‌هایی از یک “ستاره مرده” اثر خود را در میدان گرانشی سیاهچاله بر جای می‌گذارند.
محققان این آثار را “موهای کوانتومی” نامیدند زیرا نظریه آنها جایگزین دیدگاه سابق پروفسور جان آرچیبالد ویلر از دانشگاه پرینستون در ایالات متحده است که اصطلاح “سیاه چاله بیمو” را در دهه 1960 ابداع کرد.
استیون هاوکینگ پارادوکس تضاد بین دو اصل اساسی فیزیک نظری را مطرح کرد.
پروفسور ویلر در توضیح این نام گفت که سیاهچاله “موجودی با جرم، چرخش و بار مغناطیسی است، اما هیچ ویژگی فیزیکی دیگری ندارد. اگر دوست دارید، می توانید بگویید که طاس و بدون مو است.”
پروفسور کالمت «فرضیه مو، بله» که در Physical Review Letters منتشر شد، یک انقلاب نظری است زیرا گفته می‌شود پارادوکسی را که پروفسور هاوکینگ در دهه 1970 تدریس کرده بود، حل کرده و فیزیکدانان را گیج می‌کند.
این پارادوکس به این معنی است که مکانیک کوانتومی و فرضیه نسبیت عام، دو ستون اصلی درک ما از جهان، ممکن است متفاوت باشند، که چشم‌انداز بسیار خوبی برای فیزیک نظری است.
این تصویر تخیلی نشان می دهد که سیاهچاله هر چیزی را که به آن نزدیک می شود می بلعد، اما آنچه بلعیده می شود چه می شود؟
«قضیه مو، بله» بیان می‌کند که با ایجاد پل بین نسبیت عام و مکانیک کوانتومی، پارادوکس را حل می‌کند و بدون نقض هیچ یک از اصول اساسی این دو نظریه، اطلاعاتی در مورد آنچه در سیاهچاله اتفاق می‌افتد اجازه می‌دهد. برو بیرون. این یک راه حل ساده و ظریف است.
در همین حال، پروفسور کالمت معتقد است که پذیرش این راه حل برای دیگران زمان زیادی طول می کشد زیرا به یکی از مهم ترین مسائل در دنیای فیزیک نظری می پردازد.
او گفت: «استیون هاوکینگ در سالی که من به دنیا آمدم به این پارادوکس رسید و از آن زمان، بسیاری از فیزیکدانان مشهور در جهان به کار و چیزهای بسیار دراماتیکی برای توضیح آن فکر کرده اند، از جمله برخی از جنبه های مکانیک.» نیا. “کوانتوم اشتباه است.”
وی افزود: مدتی طول می کشد تا مردم بپذیرند که برای حل این مشکل نیازی به تغییر اساسی نیست.
تیم تحقیقاتی پروفسور کالمت بر اساس مطالعه قبلی پروفسور سورات راجو، محقق مرکز بین المللی علوم نظری در بنگالورو، هند است که معتقد است آنها با هم پارادوکس هاوکینگ را حل کردند.
پروفسور سوارت گفت: «در چند سال گذشته، تشخیص داده شده است که قضیه بی مو بر اساس اثرات کوانتومی رد خواهد شد، و اکنون تحقیقات جدید پارادوکس هاوکینگ را حل کرده است.
