سعید معروف، ستاره والیبال ایران در نشست خبری در پاسخ به اینکه قبلا گفته می شد نمی توانی به ایران بروی اما با حضورت در جام باشگاه ها، مشخصا مشکلی نداشتی، گفت: : مشکلی ندارم و اینکه چند سالی در ایران نبودم به خاطر کرونا بود و چون تصمیم گرفتم دیگر در تیم ملی نباشم باید برای زندگی آینده ام برنامه ریزی می کردم. برام مهم نیست چی میگن من اینجا باشم یا نباشم بخشی از والیبال ایران خواهم بود.
وی در پاسخ به این سوال که امشب شب باشکوهی برای شما بود، گفت: هر تیمی که به فینال راه پیدا کند، شانس برد دارد. انتظار بازی سختی را داشتیم و خود را آماده کردیم اما خوشبختانه به بهترین شکل ممکن به پایان رسید. خوشحالم که از دست مردم حاضر در سالن شرمنده نشدیم. از باشگاه پیکان و مجموعه ایران خوردو هم تشکر ویژه دارم که با مراسمی که به من دادند غافلگیرم کردند و خوشحال شدم.
* از تیم ملی خداحافظی کردم نه از والیبال ایران
معروف با اشاره به عدم تعامل رسانه ای مدتی خود گفت: «مساله خشونت و سازش نیست. سعی کردم از رسانه ها دور باشم. اتفاقات زیادی افتاد و در یک سلسله نشست های خبری، همکاران عزیز شما لطف کردند و حرفه من را به گونه ای دیگر توصیف کردند. این یک صحبت خداحافظی در مورد تیم ملی است که در صفحه ام گذاشتم، اما به معنای خداحافظی با والیبال ایران نیست. توانایی بازی تا 45 سالگی می تواند در مکان های مختلفی از جمله ایران باشد. در مورد شرایطم هم توضیح دادم که همیشه از والیبال توقع وجود دارد و بخشی از این توقع و فشار روی بازیکنانی است که چندین سال در تیم ملی بازی کرده اند. من به عنوان کاپیتان باید در بسیاری از زمینه ها مسئولیت پذیر باشم، اما شرایطی وجود دارد که فشار شدیدی روی تیم ملی احساس می کنم و فضایی وجود دارد که مردم بسیار حامی و مشتاق بازی های ملی هستند و شرایطی هم پیش می آید. جایی که رسانه ها کارهایی را انجام می دادند که ما خودمان از آن دوری می کردیم.
وی افزود: حرفه های ما انتقال خوبی نداشته و دلیل دوری من هم حضور نداشتن در تیم ملی است. اگر بخواهم ذهنم را درگیر مصاحبه کنم و بعد جملاتی را بگویم که نگفته ام، شغلم را از دست می دهم. ترجیح دادم در این چند سال حرفی نزنم که نتوان درست و غلط را منتقل کرد. نتیجه مثبت بود و تیم ملی عالی کار کرد. نتایج نشان داد که ما در مسیر درستی هستیم. الان هم که فشاری نیست و احساس سبکی می کنم، قطعاً مسئولیت اتفاقاتی که برای تیم ملی افتاد، ندارم. برای همه بازیکنان و فدراسیون آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم اتفاق خوبی بیفتد.
* کنار گذاشتن تیم ملی احساسی نیست
معروف در پاسخ به این سوال که اگر کار تیم ملی به آینده گره بخورد به تیم برمی گردی؟ وی گفت: معمولا در زندگی تصمیمات خیلی احساسی ندارم و به آن فکر کرده ام. تصمیم من برای خداحافظی از تیم ملی هم منطقی بود و به آن فکر کردم. بازی هنوز تمام نشده بود و بعد از بازی تصمیم به رختکن گرفتم. پرونده اش را برای خداحافظی بعد از المپیک بستم. به نظر من بهتر است زیاد حرف نزنیم. نسل بعدی نیز گیمرهای خوبی هستند. ما بازیکنان جوان بزرگی داریم که باید از آنها حمایت کنیم. همه نگاه ها به نسل جدیدی است که می خواهد بعد از آن کار کند.
وی افزود: دغدغه من این است که اگر من تصمیم خودم را بگیرم صحبت هایی می شود که دیگران می خواهند برای من انجام دهند، بحث نیاز ملی فرق می کند وقتی می گویند بازیکن نیاز داریم و باید بیاید حتما سعید معروفی که سال ها بازی کرده است، یک فصل دیگر بازی خواهد کرد و نمی توان گفت که من بازی نمی کنم، اما شرایط را می دانم، می دانم که نسل جدید بهتر عمل خواهد کرد. باید در فصل های بعدی بدرخشید.
* زمانی را برای تدریس تعیین نکردم
ستاره والیبال ایران در مورد علاقه اش به مربیگری و اینکه چه زمانی در این رشته فعالیت خواهد کرد، گفت: نمی توان تاریخ تعیین کرد که در چه سنی باشگاهی را ترک کنم و وارد مربیگری شوم، بلکه در آمریکا هم مربی شدم. با توجه به وضعیت کرونا.” ما بیکار بودیم و نمی توانستم از والیبال فرار کنم. من برنامه مشخصی برای تدریس در چند سال آینده ندارم، در حال حاضر بازی می کنم تا بدن و مغزم جواب بدهد. باید چند سال صبر می کردیم تا بعد از بازی من و بعد ببینم شرایطی برای ورود به مربیگری وجود دارد یا خیر، اما از صمیم قلب می خواستیم این اتفاق بیفتد.
* باندبازی در تیم ملی وجود ندارد
معروف در پاسخ به این سوال که بازی و لابی گری در تیم ملی آیا در 10 سال گذشته چنین چیزی وجود داشته است؟ وی گفت: در سال های اخیر صحبت از باندبازی، اختلافات درون تیمی، هم تیمی های ملی شده است، اما تیم ملی در این چند سال مسیری را طی کرده که کاملاً موفق بوده و به آنچه می خواستیم رسیده ایم. ” به نظر من مهمترین موفقیت والیبال میل ایجاد شده توسط مردم برای تماشای والیبال است. من سلامت تیم ملی را در این چیزها می بینم. اگر تیم ملی فاسد بود و باندبازی بود قطعا این میل برای مردم ایجاد نمی شد. فکر می کنم تیم ملی والیبال آنقدر خوب کار کرد که تمام سلامتی، اشتیاق و فداکاری بازیکنان به دست مردم رسید.
وی ادامه داد: اینکه بگوییم یک بازیکن قدرت کافی برای باندبازی و ایجاد مافیا را دارد، جالب است. همه بازیکنانی که سال ها فعالیت دارند خانواده شان را از دست داده اند و خودشان می خواهند او را به تیم ملی بیاورند. بازیکنان کشورهای دیگر ممکن است از اردوی طولانی مدت و دوری از خانواده خود شکایت کنند، اما بازیکنان ایرانی گاهی این را نمی گویند. بازیکنان کشورهای دیگر برای بازی در تیم ملی دستمزد می گیرند اما تیم ملی ایران تنها تیمی است که برای بازی در تیم ملی پولی پرداخت نمی کند. همه اینها نشان می دهد که ما در کمال آرامش و سلامت کار کرده ایم. آن افرادی را بالای سرم به خدا سپردم که شاهد و ناظر این سریال در تیم ملی بودند. ما سالم ترین تیم ملی تاریخ را داریم و اطرافیانمان آن را از نزدیک دیده اند.
* درباره سرمربی ایرانی تیم ملی نظری ندارم
کاپیتان سابق تیم ملی ایران درباره نگرانی نسل فعلی و ایران همچنان پاس در حد سعید گفت: خوشبختانه پاس‌های تیم ملی در چند سال اخیر تغییر کرده است. مهدی، وادی و کریمی آمدند. ما رهگذران خوبی داریم که در آینده حرفی برای گفتن دارند. حالا صحبت از آقای کریمی است و آقای وادی تجربه دارند. شنیده ام که پاس های خوبی به لیگ می آید. نسل بعدی والیبالیست های ایران از نظر بدنی بسیار قوی و با استعداد هستند و حرفی برای گفتن دارند، اما آنچه که ما برای آنها استفاده می کنیم، آنچه فدراسیون برای آنها و مربیان تیم ملی در نظر گرفته است مهم است. نمی توان از یک بازیکن انتظار داشت که این کار را انجام دهد. همه کارها را با استعداد او انجام دهد. باید شرایط و تجهیزات وجود داشته باشد و چگونه آنها را بازی کنیم و در کنار هم آنها به برنامه ریزی مربوط می شوند، و اگر درست باشد، نتیجه خواهیم داشت، و اگر نه، ممکن است مجبور شویم چند سال سقوط والیبال را تماشا کنیم تا دوباره بالا بیاییم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا توان مالی مربی ایرانی را داریم، گفت: نظری ندارم.
* بازیکنان بدون قدردانی مانده اند
معروف در پاسخ به این سوال که نظر شما نسبت به برنامه تقدیر پیکان چیست، گفت: من اطلاعی از برنامه پیکان ندارم و روزی که آقای اتابخش تماس گرفتند ایشان را نمی شناختم و اولین بار بود که صحبت می کردیم. باید از او تشکر کنم که ما را به بهترین شکل ممکن به تیم اضافه کرد و بازیکنان خارجی را دعوت کرد. تمام وعده های او عملی شد. تا دو روز قبل از آخرین بازی نمی‌دانستم برنامه‌ای برای تشکر از من دارند، اما این اتفاق جالبی برای من بود. معمولاً در ایران از طرف فدراسیون این اتفاق نمی افتد و بازیکنان به راحتی می توانند بروند و بروند، اما من خدایی را دوست داشتم که در فضای سالن آزادی، با برد در جنگ ها و بازی بعد از مدت ها، آن را برایم ساخت. احساسات او غیرقابل توصیف است و من از همه کسانی که از من تشکر کردند سپاسگزارم. در نهایت، این کار خدا بود و خدا آنقدر مرا دوست داشت که به بهترین چیز برای من فکر کردند.
* یکی از سخت ترین کارها پخش پرچم یک کشور دیگر است
معروف در واکنش به خروج برخی از ورزشکاران از ایران گفت: من نمی توانم از طرف آن افراد اظهار نظر کنم و نمی دانم چه چیزی باعث این اتفاق شده است. شنیدم که سازندگان آن بالاخره توبه کردند و اعلام کردند که این تصمیم درستی نبوده است. یکی از سخت ترین کارها بازی برای پرچم خارجی است و هیچ ورزشکاری آن را دوست ندارد. آنها نمی توانند آن را بسیار مهم کنند، شاید کمتر از تعداد انگشتان دست، اما مطمئناً آن افراد نیز می خواهند در شرایط بهتر و زندگی در کشور خود زندگی کنند، اما باید بپذیریم که اکنون شرایطی وجود دارد که مردم می توانند صرفه جویی کنند. در فقر زندگی کنید که همه اقشار از جمله ورزشکاران را شامل می شود و امیدوارم شرایطی فراهم شود که این موضوع حل شود.
