فرارو- ویکتور گالیتسکی، محقق در موسسه کوانتومی مشترک و علیرضا پرهیزکار، دانشجوی کارشناسی ارشد JQI در مقاله جدیدی که در مجله Physical Review Research منتشر شده است، می گویند: «واقعیت ما تنها نیمی از آن چیزی است که با یک جفت دنیا تعامل دارد. . این بدان معناست که آنچه ما به عنوان واقعیت خود می بینیم اساساً تنها نیمی از آنچه در دو جهان به هم پیوسته وجود دارد است.
به گزارش فرارو، گاهی فیزیکدان ها داستان های عجیبی می سازند که شبیه داستان های علمی تخیلی است. با این حال، برخی از این داستان ها واقعی و اثبات شده هستند، اما برخی دیگر هنوز به عنوان احتمالات صرف زندگی می کنند. یکی از این داستان های جذاب فیزیک، وجود دو جهان یکسان یا چیزی شبیه به وجود دو جهان متقارن است. آنچه ما فکر می کنیم و هر چیزی که به عنوان واقعیت می بینیم فقط نیمی از کل داستان است و نیمی در دنیای دیگری و تعامل با دنیای ماست.
دو دانشمند هنگام تحقیق روی صفحات گرافن – لایه های تک اتمی کربن در تکرار الگوهای شش ضلعی – به این بینش جدید دست یافتند. آنها دریافتند که آزمایشات روی خواص الکتریکی صفحات گرافن در کنار هم به نتایجی شبیه به جهان های کوچک منجر شد و این پدیده را می توان به سایر حوزه های فیزیک نیز تعمیم داد. در پشته‌های گرافن، رفتارهای الکتریکی جدید از برهمکنش‌های بین صفحات منفرد ناشی می‌شود، بنابراین فیزیک ممکن است به طور مشابه از لایه‌های برهم‌کنش در جاهای دیگر پدیدار شود – شاید در نظریه‌های کیهان‌شناسی جهان.
این دانشمندان می گویند؛ خواص الکتریکی خارق‌العاده گرافن و ارتباط احتمالی آن با واقعیت‌ها از فیزیک ویژه‌ای ناشی می‌شود که توسط الگوهایی به نام الگوهای مویر تولید می‌شود. الگوهای Moiré زمانی تشکیل می شوند که دو الگوی تکرار شونده با هم همپوشانی داشته باشند. در پشته های گرافن، الگوهای فیزیک جدید روی صفحات، رفتار الکترون ها را به طور خاص تغییر می دهد. گالیتسکی و قدیسین دریافتند که فیزیک دو صفحه گرافن را می‌توان به‌عنوان فیزیک دو جهان دو بعدی که در آن الکترون‌ها گهگاه بین دو جهان پرتاب می‌شوند، دوباره تفسیر کرد. این موفقیت دو دانشمند را برانگیخت تا ریاضیات را تعمیم دهند تا در جهان‌هایی که از ابعاد مختلف تشکیل شده‌اند، از جمله بعد چهار بعدی خودمان، استفاده شود، و بررسی کنند که آیا پدیده‌ای مشابه در الگوهای مویر ممکن است در حوزه‌های دیگر فیزیک ظاهر شود یا خیر. باشد یا نباشد.
گالیتسکی و مذهبیون یک مدل ریاضی (به نام گرانش گرانشی) را با استفاده از دو نسخه از نظریه انیشتین در مورد چگونگی تغییر جهان در طول زمان و افزودن اصطلاحات اضافی که به این دو نسخه اجازه می دهد تا ارتباط برقرار کنند، ایجاد کردند. آنها به جای نگاه کردن به مقیاس های انرژی و طول در گرافن، به ثابت ها و طول های کیهانی در جهان ها نگاه کردند. آن دو شروع به توسعه یک مدل دقیق تر از یک جفت متقابل کردند. هر یک از این دنیاها به تنهایی طبق استانداردهای رایج ما یک دنیای کامل هستند و هر یک از مجموعه های بدون درز با تمام مواد و زمینه ها پر شده است. از آنجا که ریاضیات مجاز است، آنها همچنین شامل زمینه هایی هستند که همزمان در هر دو جهان رخ می دهند.
این مدل جدید و دقیق نشان می دهد که آنچه ما به عنوان واقعیت می بینیم در واقع تنها نیمی از آنچه وجود دارد است. چیزی که نیمه دوم آن در دنیای دیگر و البته در تعامل با دنیای ماست و همزمان اتفاق می افتد. البته خود این دانشمندان اشاره می کنند که یافته های آنها نامشخص است و نمی توان همه جزئیات را در این مدل بررسی کرد. بنابراین آزمایش‌های آتی مشخص خواهند کرد که آیا این نمای منحصر به فرد الهام گرفته از گرافن مستحق توجه بیشتر است یا فقط یک ایده جالب که به زودی بر سر فیزیکدانان قرار خواهد گرفت.
منبع: scitechdaily
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
