اگرچه بسیاری از مردم فکر می کنند ماه کاملاً خشک است، دانشمندان معتقدند که آب در آنجا بیشتر از آنچه ما انتظار داشتیم وجود دارد. اکنون، دانشمندان در یک مطالعه جدید می گویند که برخی از آب روی سطح ماه احتمالا از محیط زیست جهان نشات گرفته.
محققان دانشگاه آلاسکا، فیربنکس، به مکانیسم کاملا جدیدی برای تشکیل آب در سطح ماه اشاره کردند. آنها معتقدند که هر ماه، برای چند روز، بارانی بر روی ماه باران می بارد که در سطح آن آب ایجاد می کند و از جو زمین باران می بارد.
چگونه از زمین تا ماه باران می بارد
به گفته دانشمندان، میدان مغناطیسی زمین حباب دار نامیده می شود.مگنتوسفرسپری ایجاد می کند که از ما در برابر پرتوهای کیهانی محافظت می کند. لبه جلویی حباب گرد است و دقیقاً در پشت سیاره نقطه ای شبیه دم یک دنباله دار تشکیل می دهد. واقعیت این است که ماه پنج روز در ماه در این نقطه می گذرد.
برخی از خطوط میدان مغناطیسی زمین شکسته شده و تنها یک طرف آن به سیاره متصل است و یون های هیدروژن و یون های اکسیژن اتمسفر می توانند از این طریق وارد فضا شوند. با عبور ماه از دم مغناطیسی، برخی از یون ها به زمین و برخی دیگر به سطح ماه برخورد می کنند.
محققان تخمین می زنند که علیرغم این فرآیند از میلیاردها سال پیش، ممکن است تقریباً بوده باشد 3500 کیلومتر مکعب روی قطب های ماه آب می بارید. البته آب در سطح ماه با مکانیسم های مختلفی تشکیل می شود که این ایده جدید تنها یکی از آنهاست.
آب چندین بار توسط فضاپیماهای مختلف در سطح ماه در طول دهه ها کشف شده است. به نظر می رسد بیشتر این که به ویژه در اطراف قطب ها متمرکز شده است به شکل یخ است و منابع آب نیز در مناطق دیگر ماه یافت می شود. تجزیه و تحلیل این نوع اطلاعات کمک زیادی به تعیین محل ماموریت های فضانوردان آینده خواهد کرد.
اکثر دانشمندان بر این باورند که پس از برخورد سیارک ها و دنباله دارها، آب در سطح ماه شکل گرفته است. در همین راستا، اخیراً پیشنهاد شده است که یون‌های هیدروژن و اکسیژن که از اتمسفر بالایی زمین خارج شده و در سطح ماه ترکیب می‌شوند، می‌توانند یکی از منابع آب یا یخ ماه در این سیاره باشند.
