فرارو- بسیاری از ما احتمالاً با این پدیده مواجه شده‌ایم، یا خودمان آن را تجربه کرده‌ایم، که کودکان در دوران نوجوانی افکار سرکشی در مورد شغل مادرشان دارند، و اکنون یک پیشرفت علمی جدید آن را ثابت می‌کند: صدای مادر اساساً جایگاه متفاوتی در مغز دارد. کودکان و نوجوانان دارد.
به گزارش فرارو، در نگاه اول، این پیشرفت علمی در 28 آوریل در مجله علوم اعصاب این ممکن است برای بسیاری بدیهی باشد، زیرا اکثر ما چنین زمانی را تجربه کرده ایم. دانیل آبرامز، عصب شناس در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد می گوید: اما یافته ها ممکن است چیزی عمیق تر از یک پدیده ساده را آشکار کند.
همانطور که کودکان رشد می کنند و ارتباطات اجتماعی خود را فراتر از خانواده خود گسترش می دهند، مغز آنها باید با دنیای در حال توسعه سازگار شود. آبرامز می‌گوید: «هنگامی که مغز نوزاد برای برقراری ارتباط با مادرش سازگار می‌شود، نوجوانان موقعیت‌های جدیدی را در مغز خود تجربه می‌کنند که باید با آنها سازگار شوند. برای بررسی چنین فرآیندی، آبرامز و همکارانش با شنیدن صدای مادران و زنان ناآشنا، مغز نوجوانان 7 تا 16 ساله را اسکن کردند. برای ساده سازی آزمایش، دانشمندان تنها بر فرکانس کمی و تعداد کمی کلمات تکیه کردند.
پس از بررسی مغز آنها، دانشمندان متوجه شدند که قسمت‌های خاصی از مغز آنها با شنیدن صداها توسط کودکان و نوجوانان فعال می‌شود. آزمایش‌های آبرامز و همکاران نشان داد که بخش‌های خاصی از مغز 7 تا 12 ساله – به‌ویژه آنهایی که در تشخیص پاداش‌ها و توجه نقش دارند- به صدای مادر قوی‌تر از صدای زن ناشناس پاسخ می‌دهند. در مورد جوانان دقیقاً برعکس است. در واقع، در این قسمت‌های مغز، صداهای ناآشنا بیشتر از صدای مادر، در جوانان واکنش نشان می‌دهد.
دانشمندان می گویند که این تغییر از واکنش به صدای مادر به واکنش به صدای زنان ناآشنا به احتمال زیاد در سنین 13 تا 14 سالگی رخ می دهد. آبرامز تاکید می کند; نه به این دلیل که این بخش‌های مغز نوجوان به مادر پاسخ نمی‌دهند، بلکه به این معنی است که با گسترش دنیای نوجوانی، صداهای ناآشنا مهم‌تر و شایسته‌تر می‌شوند. او اضافه کرد؛ کاوش در افراد و موقعیت های جدید نشانه دوران نوجوانی است و آنچه در اینجا می بینیم فقط بازتابی از این پدیده است. بنابراین صدای مادر همچنان برای این گروه اهمیت و بار امنیتی خاصی دارد.
در سال ۲۰۱۱، لزلی سلتزر، انسان‌شناس زیست‌شناسی و همکارانش در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون و همکارانش دریافتند که وقتی زنان استرس‌زا صدای مادرانشان را از تلفن می‌شنوند، سطح استرس آنها به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. جالب اینجاست که اگر مادران پیامک می فرستادند، چنین شرایطی رخ نمی داد و همچنان هورمون های استرس در دختران ترشح می شد. بنابراین در دوران نوجوانی صدای مادر همچنان در مغز این افراد به خوبی کار می کند. با این حال، ناحیه صدای مادر در مغز نوجوانان که قبلاً فضای بیشتری را اشغال می کرد، اکنون باید جایگاه خود را با افراد بیشتری تقسیم کند.
سلتزر گفت: «نتایج کنونی از این ایده حمایت می‌کند که مغز برای انعکاس نیازهای جدیدی که زمان و تجربه برآورده می‌شوند، تکامل می‌یابد. با افزایش سن، بقای ما به حمایت مادر و بیشتر به روابط گروهی ما با همسالانمان بستگی ندارد. مشخص نیست که این تغییر عصبی چقدر جهانی است، اما سلتزر گفت که این یافته می تواند روابط مختلف مادر و کودک را تغییر دهد، از جمله آنهایی که با سبک های متفاوت فرزندپروری یا حتی سابقه بی توجهی یا سوء استفاده دارند. آبرامز گفت که حتی اگر والدین گاهی اوقات از عدم پاسخگویی نوجوانان به تماس های آنها ناراحت می شوند، باید بدانند که این به ساختار مغز آنها در طول رشد مربوط می شود که کاملاً طبیعی است.
منبع: Sciencenews
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
