فرارو- اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (NOAA) و آژانس هواشناسی بریتانیا به طور مشترک هشدارهایی را برای طوفان های ژئومغناطیسی خفیف و متوسط صادر کرده اند که در روزهای آینده به زمین خواهد رسید، به این معنی که در هفت روز آینده شاهد اثرات طوفان خواهیم بود. . ما روی زمین خورشیدی خواهیم بود.
به گزارش فرارو، از اواسط ژانویه، خورشید تقریباً هر روز شاهد فوران‌های بزرگ و فوران‌های عظیم تاجی بوده است. این بدان معناست که چیزی اجتناب ناپذیر در حال وقوع است. برخی از این فوران ها در جهت کلی زمین منفجر شدند، یعنی ما در معرض طوفان های خورشیدی قرار گرفتیم.
البته هشدارها به طوفان های ژئومغناطیسی خفیف تا متوسط اشاره دارد و این می تواند به ما اطمینان دهد که این طوفان های خورشیدی به ما آسیبی نخواهند رساند. در واقع، طوفان های ژئومغناطیسی خفیف تا متوسط در چند روز گذشته ما را نیز تحت تأثیر قرار داده است، جایی که اندازه طوفان خورشیدی به پنج سطح در دو سطح کم خطر G1 و G2 گروه بندی شده است. البته، در همان سطح خطر کم، سیگنال های رادیویی فرکانس بالا در عرض های جغرافیایی بالا را می توان کاهش داد و ماهواره ها را می توان به دلیل تغییر در کشش اصلاح کرد. ممکن است تغییراتی در شبکه برق و برخی اختلالات در فعالیت حیوانات مهاجر ایجاد شود. با این حال، اگر شرایط مناسب باشد، ماهواره ها می توانند به آسمان پرتاب شوند.
ما همچنین می توانیم ظهور شفق ها را ببینیم. آژانس هواشناسی بریتانیا توصیه کرد: «تا اواسط ماه مارس، دو شفق قطبی (CME) و جریانی با سرعت بالا از حفره‌های کرونا که به زمین می‌رسند احتمالا شفق را بالا می‌برند.» این نمایشگرهای نوری را می‌توان تا 55 درجه عرض جغرافیایی در هر مشاهده کرد. قطب.”
طوفان های خورشیدی رویدادهای آب و هوایی بسیار رایج در فضا هستند و زمانی رخ می دهند که خورشید ما فعال تر شود. در نتیجه چنین رویدادی، CME و باد خورشیدی میدان مغناطیسی و جو فوقانی زمین را مختل می کنند، که هر دو در حال حاضر در حال وقوع هستند.
CME یا تاج خورشیدی که در بیرونی‌ترین ناحیه جو ستاره قرار دارد، در طی انفجارها پلاسما و میدان‌های مغناطیسی ساطع می‌کند. اگر CME به سمت زمین باشد، اثر گسیل خورشید بر میدان مغناطیسی زمین می تواند باعث ایجاد طوفان ژئومغناطیسی شود که به عنوان طوفان خورشیدی نیز شناخته می شود. بادهای خورشیدی از “سوراخ” در تاج بیرون می آیند. اینها اجزای پلاسمای سردتر و متراکم تر در جو خورشید با میدان مغناطیسی بازتر هستند. چنین مناطق باز اجازه می دهد تا بادهای خورشیدی راحت تر فرار کنند و تابش الکترومغناطیسی را با سرعت بالا به فضا بفرستند. اگر سوراخ ها رو به زمین باشند، آن بادها ممکن است به سمت ما بیایند.
هنگامی که ذرات باردار از خورشید به جو زمین برخورد می کنند، به قطب هایی در امتداد خطوط میدان مغناطیسی زمین هدایت می شوند، جایی که آنها به اتمسفر فوقانی شارژ می شوند و با مولکول های موجود در آن برهم کنش می کنند. این فعل و انفعال مولکول ها را یونیزه می کند و آنها را درخشان می کند که ما آن را شفق قطبی می شناسیم.
به گزارش شفق های فضایی، 14 و 15 مارس به ترتیب دارای بالاترین سطوح 6 Kp و 5 Kp در شاخص Kp ده نقطه ای فعالیت ژئومغناطیسی هستند. این بدان معنی است که احتمال وجود شفق های روشن و پویا با احتمال شفق قطبی وجود دارد، بنابراین زمان خوبی برای دنبال کردن نورهای آسمان است.
اگر به نظر می رسد که خورشید در چند روز گذشته کمی فعال تر شده است، به این دلیل است که واقعاً چنین چیزی در حال وقوع است. ستاره ما 11 چرخه فعالیت با قله ها و فرورفتگی های خاص را طی می کند که به عنوان حداکثر و حداقل خورشیدی شناخته می شوند. حداقل خورشیدی، زمانی که میدان مغناطیسی خورشید در ضعیف ترین حالت خود قرار دارد. این زمانی اتفاق می افتد که موقعیت قطب مغناطیسی خورشید تغییر کند. آخرین حداقل خورشیدی در دسامبر 2019 رخ داد.
ما اکنون به بالاترین سطح خورشیدی می رسیم، زمانی که میدان مغناطیسی خورشیدی در قوی ترین حالت خود قرار دارد. از آنجایی که میدان مغناطیسی خورشید فعالیت آن را کنترل می کند، به این معنی است که شاهد افزایش لکه های خورشیدی، شراره های خورشیدی و CME خواهیم بود. (لکه‌های خورشیدی اجزای موقت میدان‌های مغناطیسی قوی هستند که وقتی میدان مغناطیسی خورشیدی در هم می‌پیچد تشکیل می‌شوند.) انتظار می‌رود حداکثر خورشیدی بعدی در حدود جولای ۲۰۲۵ رخ دهد.
پیش بینی اینکه هر چرخه خاص چقدر فعال خواهد بود دشوار است، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است وارد قوی ترین چرخه ثبت شده تا به امروز شویم. یک طوفان خورشیدی قوی تر می تواند مشکلات بزرگ تری ایجاد کند، بنابراین امیدواریم ستاره ما آن را نسبتاً پایین نگه دارد.
منبع: Sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
