فرارو- برای درک بهتر چگونگی تسلیم شدن سلول های عصبی به هیپوکسی، تیمی از محققان آمریکایی فعالیت سلول های شبکیه انسان و انسان را بلافاصله پس از مرگ اندازه گیری کردند. با کمال تعجب، با تغییراتی در محیط بافت، آنها پس از مدتی توانایی سلول های چشم را برای برقراری ارتباط بازیابی کردند.
به گزارش فرارو، پس از مرگ، هنگامی که شبکیه چشم توسط نور تحریک می شود، سیگنال های الکتریکی خاصی به نام امواج b منتشر می کند. این امواج که در شبکیه‌های زنده نیز دیده می‌شوند، نشان‌دهنده ارتباط بین تمام لایه‌های سلول‌های ماکولا هستند که به ما امکان دیدن را می‌دهند. این اولین بار است که چشمان یک مرده به این طریق به نور واکنش نشان می دهند و برخی از کارشناسان ماهیت غیرقابل برگشت مرگ در سیستم عصبی مرکزی را زیر سوال می برند.
فاطمه عباس، دانشمند زیست پزشکی در دانشگاه یوتا توضیح می دهد: «ما توانستیم سلول های گیرنده نوری را در ماکولای انسان که بخشی از شبکیه هستند و مسئول بینایی مرکزی و توانایی ما برای دیدن جزئیات و رنگ های ظریف هستند، بیدار کنیم. . در چشم‌هایی که تا پنج ساعت پس از مرگ اهداکننده عضو به دست می‌آیند، این سلول‌ها به نور روشن، نور رنگی و حتی رعد و برق بسیار تاریک پاسخ می‌دهند. به عبارت ساده تر، می توان گفت که چشم ها حتی چند ساعت پس از مرگ نیز قادر به انجام اعمال مربوط به بینایی هستند.
پس از مرگ می توان قسمت های خاصی از بدن انسان را برای پیوند ذخیره کرد. اما پس از قطع گردش خون، سیستم عصبی مرکزی شرایط مشابهی را نشان نمی دهد. با این حال، همه انواع مختلف نورون ها با سرعت یکسان کار نمی کنند. مناطق مختلف و انواع سلول های مختلف مکانیسم های بقای متفاوتی دارند که کل موضوع مرگ مغزی را پیچیده تر می کند. درک اینکه چگونه بافت‌های مختلف در سیستم عصبی ما با از دست دادن اکسیژن کنار می‌آیند، می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد بازیابی عملکرد از دست رفته مغز در اختیار ما قرار دهد.
در سال 2018، دانشمندان دانشگاه ییل توانستند مغز خوک را تا 36 ساعت پس از مرگ زنده نگه دارند. چهار ساعت پس از مرگ، آنها توانستند حتی یک پاسخ کوچک را احیا کنند، اگرچه هیچ اندازه‌گیری الکتروانسفالوگرام سازمان‌یافته یا عمومی (EEG) وجود نداشت. این شاهکارها با توقف تخریب سریع نورون های پستانداران، استفاده از خون مصنوعی، بخاری ها و پمپ ها برای بازگرداندن گردش خون، اکسیژن و مواد مغذی به دست آمد.
محققان دانشگاه یوتا و تحقیقات اسکریپت، به روشی مشابه، توانستند با بازگرداندن اکسیژن و برخی مواد مغذی به چشم یک اهداکننده عضو فوت شده، فعالیت همزمان بین نورون‌ها را پس از مرگ بازگردانند. فرانسیس واینبرگ، دانشمند بینایی در دانشگاه یوتا، می گوید: «ما توانستیم سلول های شبکیه را با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم، درست همانطور که چشم زنده با دیدن آن ارتباط برقرار می کند. با این حال، احیای موقت سلول‌های شبکیه به این معنا نیست که کره چشم فرد متوفی قابل مشاهده است، زیرا مراکز بینایی در مغز برای بازیابی کامل حس بینایی مورد نیاز است.
نویسندگان نوشتند: «از آنجایی که شبکیه بخشی از CNS است، بازسازی موج b ما در این مطالعه این سوال را مطرح می‌کند که آیا مرگ مغزی، همانطور که امروزه تعریف می‌شود، واقعاً غیرقابل برگشت است یا خیر. وی افزود: اگر نورون های تخصصی موسوم به گیرنده های نور بتوانند تا حدودی بازسازی شوند، امید به بهبود بینایی در بیماران مبتلا به انواع بیماری های چشمی افزایش می یابد. واینبرگ گفت: “جامعه علمی اکنون می تواند بینایی انسان را به روشی که در حیوانات آزمایشگاهی ممکن نیست مطالعه کند.” نتایج این مطالعه در یک مجله معتبر طبیعت منتشر شده.
منبع: Sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
