فرارو- در سراسر جهان، تغییرات انقلابی در حمل و نقل در حال رخ دادن است. وسایل نقلیه الکتریکی بیشتری در جاده‌ها دیده می‌شوند، مردم خدمات حمل‌ونقلی مانند Uber و Lyft را به اشتراک می‌گذارند، و افزایش دورکاری در طول همه‌گیری COVID-19 طرز فکر مردم را تغییر داده است.
به گزارش فرارو، حمل و نقل منبع رو به رشد انتشار گازهای گلخانه ای جهانی است که منجر به تغییرات اقلیمی می شود، که طبق آمار رسمی، 23 درصد از انتشار دی اکسید کربن جهانی و 29 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای ایالات متحده در سال 2019 را تشکیل می دهد. گفته می شود تغییرات سیستماتیک در حال انجام در بخش حمل و نقل اثرات انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد، اما آیا این وسایل نقلیه واقعاً می توانند انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهند؟
در گزارش جدیدی از پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی که در 4 آوریل 2022 منتشر شد، دانشمندان از سراسر جهان آخرین تحقیقات در مورد تلاش ها برای کاهش تغییرات آب و هوا را بررسی می کنند. این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که کاهش انرژی‌های تجدیدپذیر و هزینه‌های باتری خودروهای الکتریکی، همراه با تغییرات سیاستی، رشد تغییرات آب و هوایی را در دهه گذشته کند کرده است، اما کاهش عمیق و فوری برای متوقف کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای و حفظ گرمایش جهانی هنوز یک چیز است. . این مهم است. این گزارش می‌گوید که تحولات در بخش حمل‌ونقل – که برخی از آنها تازه شروع شده‌اند و برخی در حال گسترش هستند – می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تا سال 2050 80 تا 90 درصد نسبت به سطوح فعلی کاهش دهد.
آینده خودروهای الکتریکی
خودروهای تمام الکتریکی از زمان معرفی تسلا رودستر و نیسان لیف در بیش از یک دهه پیش و پس از محبوبیت هیبریدی رشد قابل توجهی داشته اند. تنها در سال 2021، فروش خودروهای سواری برقی، از جمله پلاگین هیبریدی، در سراسر جهان دو برابر شد و به 6.6 میلیون دستگاه رسید که تقریباً 9 درصد از کل فروش خودرو در آن سال است. سیاست‌های نظارتی سخت‌گیرانه، تولید خودروهای الکتریکی را تشویق کرده است. یکی از مقررات خودروهای آلایندگی صفر کالیفرنیا، که خودروسازان را ملزم به تولید تعداد مشخصی خودروهای غیرآلاینده بر اساس تعداد کل خودروهای فروخته شده در کالیفرنیا می کند. استانداردهای انتشار CO2 اتحادیه اروپا برای وسایل نقلیه جدید؛ و سیاست جدید خودروهای انرژی چین، که همگی به افزایش پذیرش خودروهای الکتریکی تا جایی که امروز هستیم کمک کرده است.
فراتر از وسایل نقلیه مسافربری، بسیاری از وسایل نقلیه کوچک مانند اتومبیل، اسکوتر، دوچرخه و همچنین اتوبوس برقی می شوند. با کاهش هزینه تولید باتری‌های لیتیوم یونی، این گزینه‌های حمل و نقل مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌شوند و فروش خودروهای باتری‌دار که به طور سنتی با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند، افزایش می‌یابد.
با این حال، یکی از جنبه های مهمی که باید در هنگام حمل برق به خاطر داشت این است که توانایی آن در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در نهایت به کیفیت شبکه برق بستگی دارد. به عنوان مثال، چین قصد دارد تا سال 2025 نزدیک به 20 درصد از وسایل نقلیه خود را برقی کند، اما شبکه برق آن همچنان وابسته به زغال سنگ است. از سوی دیگر، سایر مناطق حمل و نقل برای تامین برق دشوارتر هستند. وسایل نقلیه بزرگتر و سنگین تر معمولاً برای برقی سازی مناسب نیستند زیرا اندازه و وزن باتری های مورد نیاز آنها بسیار دشوار است.
برای برخی از کامیون های سنگین، کشتی ها و هواپیماها، سوخت های جایگزین مانند هیدروژن، سوخت های زیستی پیشرفته و سوخت های مصنوعی جایگزین سوخت های فسیلی در نظر گرفته می شوند. با این حال، بیشتر این راه‌حل‌ها هنوز از نظر اقتصادی امکان‌پذیر نیستند، و پیشرفت‌های فن‌آوری قابل توجهی هنوز مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که در نهایت کربن کمتری منتشر می‌کنند.
در کل، به نظر نمی‌رسد که صرفاً تکیه بر برقی‌سازی وسایل نقلیه، آخرین راه‌حل برای صرفه‌جویی در انتشار گازهای گلخانه‌ای و در نهایت گرمایش جهانی باشد. به عبارت دیگر، اگرچه فناوری‌های سوخت و وسایل نقلیه جدید اغلب به عنوان جبران کربن برجسته می‌شوند، تغییرات در رفتار و سایر سیستم‌ها نیز برای کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای در این منطقه مورد نیاز است. ما در حال حاضر در بحبوحه این تغییرات هستیم و اگر می خواهیم در این زمینه به نتایج مشهودی دست یابیم، باید به اقدامات خود سرعت ببخشیم.
منبع: theconversation
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
