آیا نفت و گاز آفریقا می تواند جایگزین انرژی روسیه شود؟



فرارو تولیدکنندگان بزرگ انرژی آفریقا مایل به کمک به تامین نیازهای اروپا هستند، اما فاقد ظرفیت و سرمایه گذاری هستند.

رهبران اروپایی هدف خود را برای پایان دادن به وابستگی خود به نفت و گاز روسیه تا سال 2030 تعیین کرده اند که می تواند به موفقیت های جدیدی در نیجریه، آنگولا، لیبی و الجزایر در بازار عرضه گاز منجر شود. به طور طبیعی مایع باشید.

کندی چگ، محقق حقوق نفت و گاز گفت: «به نظر می رسد آفریقا در حال حاضر قابل اعتمادترین جایگزین برای تأمین انرژی کشورهای اروپایی باشد. این معمولا فرصت خوبی را برای کشورهای آفریقایی فراهم می کند تا وارد بازارها و تجارت سریع شوند.» منابع انرژی زیادی در قاره آفریقا وجود دارد، اما تولیدکنندگان پیشرو زیرساخت لازم برای پر کردن سریع شکاف را ندارند.

لیندا مابنا-اولاگونجو، مدیر عامل گروه منابع انرژی DLO، یک تامین کننده مستقل برق در آفریقای جنوبی، به فارین پالیسی گفت: “بزرگترین چالش تامین مالی است.”

در میان تاکید جهانی بر توسعه انرژی های تجدیدپذیر، هیچ انگیزه ای برای سرمایه گذاری خارجی در زیرساخت های هیدروکربنی آفریقا وجود ندارد. در این راستا، نیجریه به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت در آفریقا، سرمایه گذاران محلی مانند بانک صادرات و واردات آفریقا را برای تامین مالی جایگزین تحت فشار قرار می دهد. این کشور دارای بزرگترین ذخایر گاز شناخته شده در آفریقا است. تیمیپر سیلوا، وزیر نفت نیجریه گفت: ما قصد داریم یک خط لوله گاز در سراسر بیابان بسازیم تا گاز کشورمان را به الجزایر و اروپا برساند. با این حال، وی هشدار داد: هیچ ظرفیت اضافی وجود ندارد که بتوانیم بلافاصله به اروپا بیاوریم.

طرح های خط لوله گاز ترانس صحرا به طول 4023 کیلومتر در سال 2009 به امضا رسید. این طرح برای ارسال گاز از شمال نیجریه به نیجر، الجزایر و در نهایت به اروپا است. با این حال، پروژه زیرساختی تنها سال گذشته با فروکش اختلافات الجزایر و نیجر احیا شد.

الجزایر که در حال حاضر تقریباً 11 درصد گاز اروپا را تامین می کند، ممکن است بهترین شانس برای بهره مندی از صادرات انرژی را داشته باشد. علیرغم بسته شدن خط لوله این کشور به اسپانیا به دلیل تنش ها در مراکش، صادرات گاز الجزایر به ایتالیا در سال گذشته 76 درصد افزایش یافت و به 21 میلیارد متر مکعب رسید و ظرفیت صادرات 10 میلیارد متر مکعب دیگر را داشت. ماه گذشته ایتالیا اعلام کرد که قصد دارد واردات از الجزایر را افزایش دهد.

اتحادیه اروپا همچنین از حمایت مالی از خط لوله مدیترانه شرقی خبر داد که منطقه را به میادین گازی مصر متصل می‌کند، اما با مشکلات ژئوپلیتیکی با ایالات متحده مواجه است که در ژانویه به دلیل سرمایه‌گذاری آمریکا این پروژه را متوقف کرد. در پروژه های غیر سبز ضروری نیست و به تقویت انرژی پاک کمک نمی کند.

برخی از بزرگترین نیروگاه های آفریقا در مناطقی با چالش های امنیتی قابل توجهی واقع شده اند. موزامبیک سومین ذخایر بزرگ گاز طبیعی در آفریقا را دارد. با این حال، درگیری های مسلحانه در استان شمالی کابو دلگادو 50 میلیارد دلار در پروژه های گازی به تعویق افتاده است. میادین نفت و گاز لیبی از طریق خطوط لوله به ایتالیا متصل هستند، اما بارها با مشکل محاصره مواجه شده اند.

اولاگونجو گفت: از یک طرف، کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا اعلام کرده است که ما از سوخت های هیدروکربنی دور می شویم، اما واقعیت امروز نشان می دهد که ما بیش از هر زمان دیگری به تولید نفت و گاز برای تامین تقاضای فعلی نیاز داریم.

کارشناسان فارین پالیسی می گویند این ایده که گاز آفریقا می تواند بلافاصله جایگزین انرژی روسیه شود، یک تصور اشتباه است. به عنوان مثال، سهمیه تولید ماهانه نیجریه در اوپک از آوریل به 1.73 میلیون بشکه در روز افزایش یافته است، اما این کشور چندین ماه است که برای رسیدن به سطح تولید نفت تعیین شده تلاش کرده است و اعلام کرده است که در سهمیه فعلی، فوراً روی پاسخگویی تمرکز دارد. .

سیلوا گفت: «در حال حاضر تقریباً 600000 بشکه ظرفیت خالی داریم، اما برای تأمین آن نیاز به سرمایه گذاری وجود دارد. به طور مشابه، توفیک هاکار، مدیر عامل شرکت انرژی دولتی الجزایر سوناتراک، پیشنهاد کرد که تمرکز تولید بر تامین تقاضای رو به رشد در بازار داخلی و تعهدات فعلی مشتری باشد.

اما در درازمدت، تحریم‌ها علیه روسیه فرصتی را برای رهبران آفریقا فراهم می‌کند تا به سرعت در زیرساخت‌های مورد نیاز برای عرضه مقادیر زیادی گاز آفریقایی به بازارهای اروپایی سرمایه‌گذاری کنند.


تمامی اخبار به صورت تصادفی و رندومایز شده پس از بازنویسی رباتیک در این سایت منتشر شده و هیچ مسئولتی در قبال صحت آنها نداریم